Onderzoek vraag gallerie/atelier herenplaats

Hoofdonderzoeksvraag

Hoe kan het onderwijs kinderen met een beperking beter herkennen en erkennen in hun talent voor kunst, zodat zij professioneel begeleid kunnen worden naar een toekomst als kunstenaar?

Deelvragen

-Op welke manieren worden talenten van kinderen met een beperking momenteel gesignaleerd binnen het onderwijs? -Welke belemmeringen ervaren leerkrachten en scholen bij het herkennen van kunstzinnig talent bij kinderen met een beperking? -Welke rol kunnen kunstvakdocenten, zorgprofessionals en ouders spelen in het signaleren en stimuleren van dit talent? -Welke bestaande methodieken of instrumenten zijn effectief in het ontdekken van kunstzinnig talent bij kinderen met een beperking? -Hoe kan een passend traject van begeleiding en professionele ontwikkeling vormgegeven worden, zodat deze kinderen de kans krijgen door te groeien tot kunstenaar?

MINI WORKSHOP WDKA

Op 19 september heb ik samen met mijn groepsgenoten Janna en Charissa een miniworkshop van tien minuten ontwikkeld. Ons idee was om het thema kansenongelijkheid te visualiseren door middel van een real life experiment met vier klasgenoten. De vier klasgenoten werden door Janna (een fictieve docent) aan tafel gezet. Alle kandidaten ontvingen een bekertje en een compliment. Nadat Janna de groep had verlaten, mochten de deelnemers hun bekertje optillen. Toen ontdekten zij dat één kandidaat geen macaron onder zijn bekertje had. Het doel van ons experiment was om te onderzoeken hoe de overige drie klasgenoten zouden reageren op deze ongelijke verdeling. Daarnaast wilden we bij de vierde deelnemer, die geen macaron had ontvangen, nagaan welk gevoel hij aan het experiment zou overhouden. Tijdens het experiment gebeurde er echter iets onverwachts: één van de kandidaten gaf aan dat zij geen macarons lustte en bood de hare spontaan aan de deelnemer zonder macaron. Hierdoor werd het probleem meteen opgelost en ontstond niet het gesprek over kansenongelijkheid waarop wij hadden gehoopt. Toch kwamen er waardevolle reacties naar voren. De groep ging bij de deelnemer zonder macaron te rade hoe hij zich voelde. De andere deelnemers gaven aan zich in eerste instantie bezwaard te voelen om te gaan eten. Vervolgens ontstond er een discussie over hoe kinderen in een vergelijkbare situatie dit probleem zouden oplossen. Wel gaf de kandidaat zonder macaron aan dat hij zich buitengesloten had gevoeld. Dit gevoel bracht hem zelfs even terug naar herinneringen uit zijn jeugd.

Discussievragen na het experiment (thema: kansenongelijkheid in onderwijs)

1. Hoe voelde het voor jou om wel of geen traktatie te krijgen?

2. Wat viel je op aan de reactie van de groep? (stilte, protest, lachen, verdedigen, negeren)

3. Brug naar kansen: Stel dat dit geen traktaties waren, maar extra hulp bij een vak of toegang tot kunstlessen. Hoe zou dat voelen?

4. Vind je dat iedereen op school dezelfde kansen moet krijgen, of mag er verschil zijn?

5. Realiteit in het onderwijs: Kun je voorbeelden geven van situaties op school waar sommige leerlingen meer kansen krijgen dan anderen?

6. Welke rol spelen docenten, ouders of geld hierin volgens jou?

7. Wanneer vind jij dat ongelijkheid ‘eerlijk’ is (bijv. omdat iemand harder werkt of meer inzet toont)? En wanneer juist niet?

8. Prikkelend & maatschappelijk: Als jij de docent was, zou je ongelijkheid toestaan, rechtvaardigen of corrigeren? Waarom?

9. Wat doet het met je als je weet dat sommige leerlingen door hun achtergrond (bijv. geld, taal, netwerk) al vóór de start een voorsprong of achterstand hebben?

10. Stel: de school heeft maar budget om 3 leerlingen naar een kunstproject te sturen. Hoe zou jij eerlijk bepalen wie er mag gaan?

Volledige grootte weergeven

Kernwoorden

• Nieuwsgierigheid
• Inclusie
• Film
• Underdogs
• Authentiek
• Community
• Experiment
• Ambigue
• Proces
• Subculturen
• Eigenaarschap

Galerie/atelier Herenplaats

WIE BEN IK?

OVER

René van Zundert (1981) is een veelzijdig beeldend kunstenaar die werkt op het snijvlak van film, fotografie en educatie. Met een scherp oog voor verhalen uit het echte leven legt hij krachtige verhalen vast die geworteld zijn in de stedelijke realiteit van Rotterdam-Zuid. De levens van mensen die vaak onzichtbaar blijven in de mainstream media vormen een constante bron van inspiratie voor hem. Zijn werk getuigt van een oprechte nieuwsgierigheid naar andere culturen en werelden.

Van Zundert kreeg erkenning door maatschappelijk geëngageerde documentaires zoals BARS (2017), 180CC (2018, EO) en MONDIG ZUID (2021, EO). Deze films zijn vertoond op zowel nationale als internationale festivals, waarbij 180CC in 2019 de prijs voor Beste Nederlandse Korte Documentaire won op Cinekid. Zijn films geven een stem aan jongeren en gemeenschappen die vaak ondervertegenwoordigd zijn.

Naast zijn artistieke werk is René sinds 2012 actief in het onderwijs. In samenwerking met diverse organisaties ontwikkelt hij filmworkshops op maat voor het basis-, voortgezet en hoger onderwijs. Zijn educatieve aanpak sluit nauw aan bij thema's die relevant zijn voor jongeren, zoals identiteit, armoede, geestelijke gezondheid en sociale rechtvaardigheid. Door taboes te doorbreken en een open dialoog aan te moedigen, bereikt hij een jong publiek en stimuleert hij hen om zich uit te spreken.

Een van zijn opvallende projecten is Young Money, een educatief initiatief gebaseerd op de documentaire BARS. Deze workshop is gericht op jongeren van 12 tot 24 jaar en opent gesprekken over financiële keuzes en de gevolgen daarvan. Samen met hoofdpersoon Michael verkent René het verhaal van de film en creëert een veilige ruimte waar deelnemers vrijuit over geld kunnen praten. Optionele onderdelen zoals een digitale quiz of debat kunnen worden toegevoegd om de ervaring af te stemmen op verschillende doelgroepen.

René geeft ook filmworkshops die studenten kennis laten maken met de wereld van documentaire filmmaken, hen helpen maatschappelijke thema's te verkennen en hun eigen creatieve stem te ontwikkelen. Voor het tweede jaar op rij maakt hij deel uit van het educatieve programma van het International Film Festival Rotterdam (IFFR), waar hij studenten begeleidt bij het maken van hun eigen korte films.

Met zijn werk slaat René van Zundert een brug tussen kunst, maatschappij en onderwijs. Hij inspireert jongeren niet alleen om te kijken, maar hij geeft ze ook de mogelijkheid om te praten, te creëren en deel te nemen aan het gesprek.

DEFINITIE NIEUWSGIERIGHEID

Nieuwsgierigheid is de drang om te ontdekken, te onderzoeken en te leren, gedreven door een intrinsieke motivatie en een verlangen naar nieuwe kennis en zintuiglijke ervaringen. Het is een natuurlijk, onderzoekend gedrag bij zowel mensen als dieren, dat leidt tot verkenning en begrip van de wereld om ons heen. Nieuwsgierigheid is een drijvende kracht achter groei en ontwikkeling, maar kan soms ook leiden tot het overschrijden van persoonlijke grenzen en privacy.

HOOFDVRAAG & DEELVRAGEN ‘NIEUWSGIERIGHEID’

Hoe kan nieuwsgierigheid bij eerstejaars vmbo-leerlingen binnen het vak beeldende vorming worden gestimuleerd, juist tijdens de overgang van de speelse en open houding van het kinderbrein naar de meer zelfbewuste en kritische nieuwsgierigheid van het puberbrein, zodat kunstonderwijs betekenisvol en motiverend blijft?

Deelvragen:

1. Welke werkvormen en opdrachten in beeldende vorming stimuleren de nieuwsgierigheid van eerstejaars vmbo-leerlingen het meest?

2. Op welke manieren verandert de manier waarop leerlingen nieuwsgierig zijn tijdens de overgang van het kinderbrein naar het puberbrein, en hoe beïnvloedt dit hun creatief leren?

3. Hoe kunnen docenten autonomie en keuzevrijheid inzetten om nieuwsgierigheid te behouden of te versterken bij puberbrein-leerlingen?

4. Welke rol spelen sociale interacties en peer-dynamiek in het stimuleren of remmen van nieuwsgierigheid binnen kunstlessen?

5. Hoe kan authentiek en betekenisvol materiaalgebruik (echte materialen, realistische opdrachten) bijdragen aan het behouden van nieuwsgierigheid bij pubers?